„Widzę jak ucieka zawsze nieśmiertelny CZAS
Choć wiem, że czasem zgrabnie omija nas
Chcę wiedzieć wszystko patrzeć…” (piosenka ‐ Choć Rozum Śpi).
Spoglądam na zegar KRZYŻA III TYSIĄCLECIA, który odmierza CZAS ‐ dni do WIELKIEGO JUBILEUSZU DWÓCH TYSIĘCY LAT od ŚMIERCI PANA JEZUSA (Wielki Piątek 2033 ROKU).
W trzecią Niedzielę ADWENTU zobaczyłem, że do tej UROCZYSTOŚCI pozostało 3777 dni. Ta Niedziela ukazuje nam RADOŚĆ z bliskości przyjścia Jezusa, co wyraża liturgia Mszy św: „Boże TY widzisz z jaką WIARĄ oczekujemy świąt NARODZENIA PAŃSKIEGO, spraw abyśmy przygotowali nasze serca i z RADOŚCIĄ mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia” (kolekta Mszał) do czego wzywa również Jan Chrzciciel: „Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie”.
Rano, gdy wybieraliśmy się na niedzielną EUCHARYSTIĘ, zobaczyliśmy, że nasze drogi pokryła gruba warstwa śniegu. Do tej pory warunki zimowe nas „zgrabnie omijały”. Puszysty śnieg i jego biel są zaproszeniem przez Boga, abyśmy nasze SERCA „oczyścili ze złych skłonności i przygotowali na zbliżające się święta”(Mszał).
„Chcę wiedzieć jak ucieka nieśmiertelny CZAS „.
Możemy tego doświadczyć i to zobaczyć przy KRZYŻU III TYSIĄCLECIA, który ukazuje nam symbolicznie jak „prostować ścieżki dla Niego … i jak” drogi kręte stają się prostymi, a wyboiste gładkimi (Łk 3,4‐5). Wymownym tego obrazem jest „AUTOSTRADA DO NIEBA” i „PRZEJŚCIE GRANICZNE”. Spoglądamy na zimową aranżacje wokół KRZYŻA ‐ AUTOSTRADA jeden pas ruchu został odśnieżony i jest przejezdny. Natomiast droga na” Przyjście GRANICZNE ” jest zamknięta ‐ zasypana śniegiem. To symbolicznie nawiązuje do przyjścia Jezusa na ziemię. Jego męka i śmierć na KRZYŻU otworzy nam DROGĘ DO NIEBA.
Zima pokazuje swoją MOC, a BOŻE NARODZENIE jest dane nam jako MOC I POMOC. Ta MOC rozświetla naszą NOC przez ŚWIATŁO BETLEJEMSKIE przekazane przez Skautów na przyjściu granicznym i jest zapowiedzią, że „Pan przyjdzie i nie będzie zwlekał rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte i objawi się wszystkim narodom” (por. Ha 2, 3; 1 Kor 4,5).
Prośmy więc słowami modlitwy:
Na koniec pragnę pożegnać mojego Kolegę i rodaka ks. dr hab. ANDRZEJA GARBARZA, prof Uniwersytetu Rzeszowskiego, który odszedł do DOMU OJCA w poniedziałek 12 grudnia 2022 r. W środę 14.12.2022 r uczestnicząc w UROCZYSTOŚCI POGRZEBOWEJ w kościele parafialnym NSPJ i NSNMP w Jaśle, polecałem Jego duszę Bożemu miłosierdziu, prosząc o ŚWIATŁOŚĆ WIEKUISTĄ i szczęście wieczne w NIEBIE.
Jeszcze w roku ubiegłym w NIEDZIELĘ PAPIESKĄ przyjechał pod KRZYŻ z Ks Romanem i spoglądał na tablice związaną z „PRZEJŚCIEM GRANICZNYM”, a na niej znaki drogowe z ograniczeniem prędkości do 70 i 80 km/h, co nawiązuje do Ps 90: „Miarą naszego życia jest lat 70, 80 – gdy jesteśmy mocni, bo szybko mijają, my zaś odlatujemy”. I tak w wieku 70 lat dobiegł do GRANICY życia i śmierci.
DZIĘKUJEMY BOGU za Jego służbę dla Kościoła i Narodu, przekazywaną MĄDROŚĆ naukowo dydaktyczną oraz dobroć SERCA, co wyrażali uczestnicy w mowie pożegnalnej. Dla nas pozostawił naukę o której mówi Ps 90 „Panie Boże …, naucz nas liczyć dni nasze byśmy zdobyli MĄDROŚĆ SERCA”.